Vassallık sistemi Ortaçağ Avrupa’sında önemli bir yer tutmuştur. Toprak sahibi soylular, krala bağlılık yemini ederek koruyuculuğunu kabul ederken topraksız soylular da bir üst soylunun koruması altında yer almıştır. Üstteki soylu, vassal olarak adlandırılırken altındaki soylu da vassalın vasalıdır. Vassal kelimesinin anlamı ise “bir üst soylunun koruması altındaki alt soylu” olarak ifade edilebilir.
Vassallık sistemi, Ortaçağ Avrupa’sında feodal bir hiyerarşi içinde var olan bir ilişki biçimiydi. Bu sistemde, toprak sahibi olan soylular krala bağlılık yemini ederek kralın korumasını ve yardımını kabul ederken, topraksız soylular da toprak sahibi soylulara benzer bir yemini ederek onların koruması altında yer alırdı.
Bu sistemde, üstteki soylu vassal, altındaki soylu ise vassalın vasalı olarak adlandırılırdı. Vassal kelimesi, Latince “vassalus” kelimesinden gelir ve köle anlamına gelir. Ancak, vassal kelimesi Ortaçağ Avrupa’sında farklı bir anlam kazanmıştır. Vassal, bir soylunun, bir üst soyluya bağlı olarak görev yaptığı kişidir.
Ortaçağ Avrupa’sında vassallık sistemi oldukça önemliydi çünkü bu sistemde, soylular arasındaki bağlılık, sadakat ve koruma ilişkileri belirlenmişti. Vassallık bağı, üst soylunun koruma ve yardımını sağlar ve aynı zamanda, altındaki soyluların sadakatini ve itaatini garanti eder.
