Teokratik, tanrıların yönettiği bir devlet düzenidir. Bu kavram genellikle din ve devlet işlerinin bir arada yürütüldüğü sistemleri ifade eder. Teokratik bir sistemde, din adamları veya liderleri, devlet işlerini yönetir ve hukuk sistemini oluşturur. Bu sistem tarihte birçok kez görülmüştür ve günümüzde birkaç ülkede hala uygulanmaktadır.
Birçok teokratik sistem, liderlerin din adamlığı veya tanrı salihliği için seçildiği bir seçim sürecine sahiptir. Bu liderler, din adamlarının tavsiyelerine uyarlar ve Tanrı’nın yönlendirmesine göre hareket ederler. Bu, ülke içindeki sosyal ve siyasi yapıyı değiştirme imkanı sağlar. Ancak, teokratik sistemin dezavantajı, liderlerin kişisel inançlarına göre karar verme eğiliminde olmalarıdır.
- Başka bir dezavantaj, azınlıkların baskılanmasıdır.
- Ayrıca, bu sistemde katılımcıların siyasi seçimleri sınırlanmıştır.
Geleneksel olarak, teokratik sistemler, Monarşik ve Demokratik sistemlerden farklıdır. Örneğin, İran İslam Cumhuriyeti, Teokratik bir sistem olarak kabul edilirken, Japonya’da monarşi uygulanmaktadır. Teokratik kurallarla yönetilen ülkeler ve bölgeler arasında İran, Vatikan, Suudi Arabistan, Afganistan ve Pakistan yer alır.
Teokratik yönetim, bir tanrı ya da tanrısal bir gücün yöneticilerin hareketlerini belirlediği bir yönetim biçimidir. Bu tür yönetimlerde, liderler genellikle bir dini liderlik rolünü üstlenirler ve halkın günlük yaşamları boyunca dini uygulamalarını belirleyebilirler. Örnek olarak, İran İslam Cumhuriyeti ve Vatikan devleti verilebilir.
