Düstur kelimesi, kaynak göstermeden yapılan bir işin temeli, ölçütü ve ilkeleri anlamında kullanılır. Özellikle İslam hukukunda önemli bir yeri vardır. Düstur, bir davranış veya işin yapılış şekline dair tutulan notlar ve ilkelerdir. Bu ilkeler, geçmişteki tecrübe ve deneyimlerden oluşur ve gelecekteki davranış ve işlemleri şekillendirirler.
İslam hukukunda, dini hükümlerin kaynağı olan Kuran ve Sünnet’in yanı sıra düsturlar da önemlidir. Düsturlar, İslam hukukunun delil kaynaklarından biridir ve gerek hukuk kurallarının çıkarılmasında gerekse fıkhi meselelerin çözülmesinde kullanılır.
Bir davranışın veya işin yapılış şekli, onun düsturuna göre belirlenir. Örneğin, adaletli davranmak veya sadaka vermek gibi İslami ilkelerin düsturları vardır.
Düstur kelimesi, yapılan bir işin temelini, ölçütünü ve ilkelerini ifade eder. Bu kavram özellikle İslam hukukunda önemlidir. Kaynak göstermeden yapılacak bir işin düsturları olmalıdır ve bu düsturlar İslam hukukunda belirtilen şekilde uygulanmalıdır. Bu nedenle, İslam toplumlarında düstur kelimesi sık sık kullanılır.
Örneğin, bir İslam alimi, bir hadis açıklarken kaynak göstermelidir. Eğer kaynak göstermezse, o hadis kabul edilmez çünkü dinde kaynak gösterme önemlidir ve bir işin temelinde yer alır. Bu nedenle düstur kelimesi, İslam hukukunda önemli bir yere sahiptir.
